การอ่านคำพ้อง
๑. คำพ้องรูป คือ เขียนเหมือนกัน อ่านออกเสียงต่างกัน และความหมายต่างกัน เช่น
เห็นเสมา ( เส – มา ) หน้าโบสถ์สันโดษดี
ด้านหลังมีเสมา ( สะ – เหมา ) เขาปลูกเป็น
คนแขม ( ขะ – แม ) แลเห็นเป็นของแถม
จะปลูกแขม ( แขม ) เคียงคู่ให้ดูเด่น
แหน ( แหน ) ในน้ำไม่น่ายลเปื้อนโคลนเลน
คนเฝ้าแหนคงมองเห็นความเป็นไป
นี่คือคำพ้องรูปที่ควรรู้ ถ้าสับสนใคร่ครวญจะรู้ได้
รูปเหมือนกันแต่ต่างเสียงสำเนียงไปอีกความหมายใช้ก็แยกแปลกแต่จริง
๑. คำพ้องเสียง คือคำที่ออกเสียงเหมือนกัน เขียนต่างกัน และความหมายก็ต่างกัน เช่น
คำว่า สัน คือสันเนินหรือสันเขา
คำว่า สัณห์ คือเกลี้ยงเกลาดังเขาว่า
คำว่า สรรค์ คือสร้างสรรค์พัฒนา
คำว่า สรร คือสรรหามาถือครอง
คำว่า บาศอาจเป็นห่วงหรือบ่วงบาศ
ดาบคมฟาดบาดแผลใจกลายเป็นหนอง
คำว่าบาทหมายถึงเจ้าเนื้อทอง
บิณฑบาตบาตรใส่ของรองข้าวปลา
คำเหล่านี้เรียกย้ำคำพ้องเสียง
พ้องทั้งถ้อยคำสำเนียงเสียงภาษา
แต่ต่างรูปและความหมายที่ไกลตา
พิจารณาดูให้ซึ้งจึงเข้าใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น