วันพฤหัสบดีที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2555

การอ่านอักษรนำ

การอ่านอักษรนำ
๑.      คำใดที่มีอักษรสูงหรืออักษรกลางนำอักษรต่ำเดี่ยวให้อ่านออกเสียงพยางค์หลัง  ผันเสียงตามตัวนำ  เช่น
                      ตลอด ( ตะ – หลอด )ไปตลาด  ( ตะ – หลาด)  เยี่ยมฉลาด  (ฉะ – หลาด ) มีจริต  (จะ – หริด )
                      ฉลู ( ฉะ – หลู ) ดูตงิต ( ตะ – หงิด ) ชอบขนด ( ขะ – หนด ) จรด ( จะ – หรด )               อร่อย (  อะ-หร่อย)
๒.  คำที่ยืมมาจากภาษาต่างประเทศ  เช่น  ภาษาบาลีสันสกฤต  เขมร ฯลฯ   นำมาอ่านแบบอักษรนำตามอักขรวิธีของไทย  เช่น
           ดิลก ( ดิ – หลก ) ชกอริ ( อะ – หริ  )                   ส่วนสิริมีกิเลส ( กิ – เหลด )
              สลุต ( สะ – หลุด ) หยุดสังเกต                              คำอังกฤษติดมาหนึ่ง
๓.  การใช้    นำอักษรเดี่ยว  หรือการใช้ อ นำ ย  ไม่ต้องออกเสียง    และ     แต่ให้ออกเสียงกลืนกันไป  ตามเสียงพยัญชนะตัวนำ  เช่น
อย่าอยู่อย่างอยาก
                       หากหวังใหม่มาก         ลำบากเหลือหลาย
                       หนูแหวนหวือหวา        จะอย่าอย่าอาย
                       หาแหวนหรือหวาย         พ่อหม้ายใหญ่โต

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น